Het einde ...

‘De golf’ hoe kom ik er eigenlijk bij? Het begon als een experiment maar het is een dagelijkse routine aan het worden. De leerlingen zijn echt betrokken dat was mijn doel en ja zelfs Robert. Ben ik nu echt te ver aan het gaan? Mijn vrouw Christy zegt van wel. Maar ik vind dit nu zo goed voor de leerlingen, het is eindelijk iets waar ze op kunnen steunen. Ze zijn zoveel actiever dan anders en doen echt mee als een klasgroep in de les. Zelfs buiten de les zijn ze één. Ok, ik zal er wel morgen mee stoppen. Maar ik kan dit toch niet? We hebben zelfs een groet voor onze Golfbeweging ‘KRACHT DOOR DISICPLINE , KRACHT DOOR EENHEID , KRACHT DOOR ACTIE ‘. De golf wordt groter dan ik dacht, het trekt zelfs buitenstaanders aan. Als ik iets wil ga ik er helemaal voor! Maar dit is anders dit heeft te maken met mensen, mensen met eigen gevoelens en gedachten dat je snel kunt beïnvloeden. Misschien beïnvloed ik hen wel op een verkeerde manier. Ik word zelfs benoemt als de leider van golfbeweging. Ik krijg zelfs klachten van leraren dat ik te ver ga met deze beweging. Vandaag werd ik geroepen door de directeur met de vraag of ik alles wel onder controle heb. Ik zei dat het een experiment is en dat hij er zich niet druk over moest maken. Ik had nooit gedacht dat er ook mensen zouden worden geslagen als ze niet in mijn golfbeweging zitten. Mijn vrouw Christy heeft gelijk ik laat me er te veel door meetrekken. Ik heb beloofd aan Laurie en David dat er een einde aan komt. Ze moeten in mij geloven en vertrouwen dat ik de zaken zal afhandelen. Ik heb het gedaan, dit was het. Ze gaan mij haten of ze zullen mij respecteren voor wat ik ze heb laten inzien. De golf was niet zomaar een beweging, het was iets wat Adolf Hitler toepaste op zijn leger. Ik heb ze teleurgesteld, maar ik moest dit voortzetten anders zou het niet goed aflopen zijn. Ik heb de juiste keuze gemaakt, want nu zie ik hoe mensen  snel beïnvloedbaar zijn en dat een experiment makkelijk kan uitleiden tot realiteit.